*بسم الله الرحمن الرحیم*


شرح دروس معرفت نفس 7

استاد صمدی آملی


******************************

 اگر با دید دفعی به نظام هستی و حرکت و هیأت و نظم و ترتیب و آمد و شدِ این پیکرِ زیبای هستی نگاه کنیم حالمان عوض می شود و آنطوری که با عالم خو کرده ایم و عادت کرده ایم، از عادت در می آئیم 


 که عرض کردیم تولدِ اوّلی انسان در قوس نزول، تولد از مادر است که در مقام تنزّل، انسان، عوالمِ وجودی را طی می کند به صورت انزالی، تا به صورتِ نطفه ای درمی آید که این نطفه در قوس صعود از  جمادیت به نباتیت می رسد و از نباتیت هم به حیوانیت می رسد و آنگاه در آن مرحله که انسان فقط قوه و استعداد انسان شدن را داراست از مادر نه به عنوان انسان، بلکه به عنوان یک موجودِ حیوانی متولد می شود، 


منتها این حیوانِ بالفعل، بالقوه انسان است که قوه و استعداد انسان شدن را در خودش دارد تا ان شاءالله در مسیر راه زحمت بکشد و به مسیر انسانیِ برسد.


 تولدِ اوّل، ولادتِ حیوانیِ انسان است که  انسان بالقوّه، حیوانِ بالفعل، از مادر متولد می شود. بعد از این، باید از حیوانیت متولد شود که حیوانیت خو کردن و عادت کردن با این نظام هستی است که آدم با این عالم خو و عادت کند، 


 و باید از این عادت در بیاید تا تولد_انسانی شخص متحقّق شود و انسان بشود.


به تعبیرِ شریفِ حضرتِ عیسی مسیح (به عنوان حدیث شریف) می فرماید که: لَن یَلجِ مَلَکُوتَ السَّمواتِ وَ الاَرضِ مَن لَّم یُولد مَرَّتَین»، کسی که دو بار متولد نشود، یعنی فقط از همان مادر مادی ظاهری تولد پیدا کند، به ملکوت آسمان و زمین دخول و ولوج پیدا نمی کند، داخل در عوالمِ ملکوت نمی شود، تا زمانی که با عالم مُلک خو کرده است و در رحمِ طبیعت به سر می برد! ا


 اگر از این رحم زائیده شوند که در حدیث قدسی آمده است که خداوند متعال می فرماید که اِنَّ اللهَ أَوحی اِلیَ الرَّحِمِ اَنِ افتَحی بابَک»، من به رحم وحی می کنم درِ خود را باز کن که باید انسان از آن متولد شود.


************************

 samad1001@


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها